Mensen vinden het best wel eng om hun emoties te (h)erkennen, zoals ze die voelen opkomen, merken we. Meestal voelt het eng aan, omdat wij bepaalde overtuigingen hebben over wat in een bepaalde context gepast is, of net niet. En ik ben toch geen softie!
Afscheid van Tonic
Op de dag dat ik (Nadja) over het lot van Tonic had moeten beslissen, omdat hij letterlijk aan kolieken kapot ging, had ik ook een afspraak met Tim. Het zou zijn eerste coachingsafspraak zijn. De grond was net onder mijn voeten weggezakt. Mijn vriend, mijn steun en toeverlaat was er niet meer. Ineens, zo abrupt! Het voelde alsof iemand een stuk van mezelf had weggesneden. Ik twijfelde nog even of ik de afspraak zou laten doorgaan, maar omdat het zo last minute was en de agenda’s dermate moeilijk af te stemmen waren, besloot ik om niet meer af te bellen. Even aarzelde ik of ik mijn immense verdriet zou delen, maar uiteindelijk vond ik dat ik het best ‘professioneel’ kon blijven en dat ik dat gevoel dus niet hoefde te delen.
Tim komt voor het eerst naar mijn praktijk en bewondert de omgeving. ‘Prachtig is het hier! En zo rustgevend! Het lijkt wel of er achter elke boom een paard staat.’ Daar is de gevoelige snaar! Ik voel de tranen in mijn ogen wellen, mijn neus prikkelt en voor ik het weet, moet ik naar een zakdoek grijpen. De tranen stromen onstuitbaar over mijn gezicht. Tim zit vertwijfeld en ongemakkelijk in zijn stoel.
De kracht van kwetsbaarheid
Door mijn tranen heen vertelt ik wat er aan de afspraak voorafging. Op dat moment zakt mijn verdriet weer en komt er ruimte voor aandacht, aandacht voor Tim en de thematiek die hij meebrengt. Tijdens het verdere verloop van de sessie kan ik met mijn volledige aandacht bij Tim zijn. Ik ben volkomen gefocust en rustig. Op het einde van de sessie verontschuldig ik me toch nog even voor de ruimte die ik bij de aanvang nodig had om mijn verdriet te kunnen plaatsen, waarop hij vergevend vaststelt: ‘Dat is wel echt authentiek!’
En wat meer was! Mijn authenticiteit gaf hem de permissie om in de volgende sessies ook zijn persoonlijke verhaal in te brengen, al zijn twijfels en bezorgdheden, niet enkel over de job maar ook de worstelingen in het gezin. De openheid en het benoemen van wat er is, bracht verdieping in het vertrouwen tussen ons en in de gesprekken die we konden voeren.
Ben jij ook op zoek naar hoe je meer jezelf mag/kan zijn in jouw leiderschapsrol? Stuur dan een mailtje naar info@noticethedifference.be voor een vrijblijvend verkennend gesprek.
*De naam van Tim in deze blog is fictief om zijn anonimiteit te waarborgen.
