Bea is moe en toch blijft ze doorgaan, al meer dan een jaar. Ze wil haar werk zo goed mogelijk doen en bewijzen dat ze het kan en daar doet ze heel veel voor. De werkdagen worden langer, de weekends worden ook grotendeels opgepeuzeld door het werk want dan is die achterstand in haar mailbox weggewerkt tegen maandag en kan ze weer met verse moed aan de week beginnen. Voor de kinderen blijft er nog weinig tijd over. Vakantie is het ideale moment om die stapel vakliteratuur weg te werken. Hard werken loont, is haar motto.
Vorig jaar al vond Bea dat er iets moest veranderen. In onze coaching werken we rond grenzen en prioriteiten stellen, afstand nemen en denken we na over wat zelfzorg voor haar zou kunnen betekenen. En effectief, Bea maakt andere keuzes. Ze stelt paal en perk aan haar eigen werktijd en maakt binnen de organisatie afspraken over wat haalbaar is. Ze bouwt tijd in om te sporten en gaat gezonder eten. Ze slaapt beter en heeft meer energie. Toch gedurende enkele maanden…
Draagt dopamine bij tot succes?
Vanuit de neurowetenschap weten we dat deze hygiënefactoren bijdragen tot een gezondere work/life balans en we meer veerkracht ervaren. Ons lichaam is opgebouwd uit verschillende communicerende vaten. Als we slecht of weinig slapen, hebben we weinig energie. Dat is evident! Maar wist je ook dat als we geen tijd nemen om gezond en regelmatig te eten onze spijsvertering veel meer energie vergt? Zo blijft er minder energie over voor ons brein. Maar dat brein heeft nood aan 25% van je totale energiebudget! Meer werken leidt dus tot minder efficiëntie in de plaats van meer. En toch laten we ons zo makkelijk vangen aan die paradox.
[2]Als we minder efficiënt werken, hebben we minder het gevoel van succesvol te zijn en daalt ons dopamine gehalte. Maar dat succesgevoel hebben we net nodig om ons dopamineniveau in stand te houden. Zo vinden we voldoende motivatie en energie om de volgende taak aan te vatten. Onze motivatie houden we dus gaande door vooruitgang te boeken in zaken die er toe doen, ongeacht hoe klein die vooruitgang ook is.
En dat is eigenlijk een chemisch proces in ons lijf, leve de wetenschap!
De saboteur ontmaskerd
Bea moet na enkele maanden vaststellen dat al haar goed bedoelde initiatieven onvoldoende opleveren. Ze blijft moe. Erger nog, op een dag stelt ze vast dat het niet meer gaat. Ze kan zich niet meer opladen om te werken. Ondanks het begrip dat ze binnen de organisatie krijgt voor het uitblijven van de verhoopte resultaten. Wat maakt dan dat ze zich zo hard wil bewijzen? En ten opzichte van wie wil ze zich zo graag bewijzen?
Een opstelling van haar gezin brengt meer inzicht in haar drijfveren.. Al op jonge leeftijd heeft Bea het voortouw genomen. Zij was de oudste van 3. Toen ze 2 jaar was, verloren haar ouders een zoontje 10 dagen na de geboorte. Ze voelde dat ze sterk moest zijn en werd een ‘plantrekker’. Toen ze 4 was, bleek haar jongere broer extra aandacht nodig te hebben omwille van zijn zwakke gezondheid. Het patroon ‘ik kan het alleen’ werd verder versterkt. Bea was een plantrekker en werd daarvoor ook geprezen.
Terug naar de wetenschap
Op het moment dat we dit patroon blootleggen, verliest het aan kracht. Neuroplasticiteit is het vermogen van de hersenen om zichzelf opnieuw te bedraden als gevolg van ervaring. En dat mag je best letterlijk nemen. Tussen verschillende hersencellen (neuronen) worden dan nieuwe verbindingen aangemaakt.
Op het moment dat we dit patroon blootleggen, ontstaat er een keuze. Je hoeft niet meer dwangmatig hetzelfde gedrag van vroeger te herhalen.. Je bewust worden van je saboteurs, verhoogt je kansen op succes. Je kan dan namelijk kiezen om op een stimulus te reageren vanuit de nieuwe route of een nieuw inzicht en niet langer vanuit het oude patroon.
Inmiddels gaat het goed met Bea! Ze werkt nog steeds voor hetzelfde bedrijf, in dezelfde rol maar heeft voor zichzelf haalbare doelen geformuleerd. Het senior management van de organisatie keurde deze goed. Ze houdt haar focus op hoe zij kan bijdragen tot het maatschappelijke doel van het bedrijf maar wel binnen de grenzen die ze bewust blijft bewaken.
Wil jij zelf bepaalde nefaste overtuigingen ombuigen of wil je ontdekken hoe jij zelf ongewild en onbewust bepaalde patronen in stand houdt? Stuur dan een mailtje naar info@noticethedifference.be voor een vrijblijvend verkennend gesprek.
*De naam van Bea in deze blog is uiteraard fictief om haar anonimiteit te waarborgen.
[1] Dopamine tekort? Advies voor meer daadkracht – Burn-out preventie Nederland
[2] Dopamine, Smartphones & You: A battle for your time – blog uit Science in the News van Harvard University