Niks moet en alles mag… (Elke)

Voor deze zomerperiode kijk ik er enorm naar uit om de dagen eens ongepland in te gaan;

Om te leven ‘als God in Frankrijk’;

Om in de hamak te rusten, met zicht op de wolken;

Om mij te verdiepen in systemische kijk op verandering;

Om te connecteren met mijn gezin, gewoon samen activiteiten doen en gezelligheid opzoeken;

Om te lachen en onnozel te doen, om te ontdekken en avontuur op te zoeken;

Om te bewegen op het ritme van de natuur en verwondering te ontvangen;

Om een digitale detox in te gaan; offline te gaan; om “nu even niet” te doorleven.

Ik wens jullie ook die ruimte toe.

Ik wens jullie toe te connecteren met jezelf, je familie, de natuur en schoonheid rondom je.

Waarom geen dankbaarheidsdagboekje meenemen in de handtas of rugzak?

En te observeren wat je hart vervult, wat je ogen doet blinken, wat een glimlach rond je mond doet komen?

Hoe zit dat bij je kinderen? Welke activiteiten, bezigheden, interesses bewegen hen?

Zijn ze graag met hun handen iets praktisch aan het maken? Of klimmen ze graag in bomen of bouwen ze nog kampen?

Fietsen ze rond met vriendjes in de straat? Of dienen er dringend afspraken gemaakt te worden rond “screen time” en af en toe thuis eens iets doen/meehelpen?

Ik wens jullie rust en ruimte.

En ik geniet, samen met mijn collega’s, van deze verbinding met jullie die ons lezen.

Katrien verwoordt haar wens als volgt:

 

Els doet ook een duit in het zakje: Els

En natuurlijk kan Nadja niet achterblijven:

Tot aan de andere kant van de zomer!